ربات از کجا به زندگی انسان معاصر راه یافت

اولین استفاده از واژه «ربات»

پنج سال پس از انتشار داستان «مسخ» کافکا، نویسنده چک و در سال 1920 بود که کارل چاپک هموطن وی دست به خلق شخصیتی به نام ربات زد. انسان مسخ شده در نمایشنامه او یعنی «کارخانه ربات‌سازی روسوم» این بار تبدیل به حشره نمی‌شد بلکه به انسانی مکانیکی بدل می‌شد. انسانی مصنوعی و در خدمت اهداف بلندپروازانه بشر که برای رفاه و آسایش او خلق شده بود.

صحنه‌ای از «کارخانه ربات‌سازی روسوم» اثر ارل چاپک نویسنده چک در سال  ۱۹۲۰

 ربات در زبان چکی از ریشه «کارِ بدون مزد» می‌آید و به معنای بردگی و بیگاری است. از زمانی‌که چاپک این واژه را ابداع کرد تا به امروز تغییرات بسیاری در این ماشین‌ها بوجود آمده است. سال 1928 و هشت سال پس از اختراع این واژه بود که «ویلیام ریچاردز» و «آلبرت هربرت رِفِل» ربات را از کتاب خارج کردند و نمونه واقعی‌اش را ساختند. نام این ربات اریک بود و در معدود عکس‌هایی که از آن وجود دارد مشغول سخنرانی برای خیل بی‌شماری از مردم لندن است.

لندنی‌ها که به تازگی از نمایش چاپک دیدن کرده بودند تحت تاثیر این واژه نوبرانه بودند، بخصوص که بر سینه این ربات عبارت R.U.R نقش بسته بود که مخفف نمایشنامه «کارخانه ربات‌سازی روسوم» بود. اریک از جنس آلومینیوم بود و قادر به ایستادن و حرکت دست‌ها و سر بود. فعالیت این ماشین مصنوعی در این برهه هنوز جنبه سرگرمی داشت و فعالیت پیچیده‌ای به او محول نشده بود.
پس از جنگ جهانی دوم و در سال ۱۹۵۴ بود که «جرج دِووُل» موفق شد نخستین ربات مرتبط با زندگی انسان را بسازد. رباتی صنعتی که باعث تحولی در عرصه خودروسازی جهان شد. جرج دول پدر علم رباتیک دنیا با این ساخت، ربات‌ها را از ابزار سرگرمی خارج و آنها را در فعالیت‌های روزمره انسانی دخیل کرد.